Langdurige whiplashklachten erkend maar toch …

Rechtbank erkent langdurige whiplashklachten

Na een verkeersongeval in 2005 loopt een man whiplashletsel op. London Verzekeringen heeft de aansprakelijkheid voor het ontstaan van het verkeersongeval volledig erkend.

Zoals zo vaak in een zaak als deze, gaat de discussie dus niet over wie aansprakelijk is. De discussie gaat over de vraag of de langdurige whiplashklachten en beperkingen waar de man mee wordt geconfronteerd, hun oorzaak vinden in het hem overkomen verkeersongeval.

Hoge letselschadevergoeding

In dit geval is de discussie des te belangrijker omdat de man door het ongeval blijvend arbeidsongeschikt is geworden.

London Verzekeringen heeft aan voorschotten op de letselschade een totaal bedrag van ongeveer €.97.500,– betaald. De man claimt in totaal €.494.958,80. De letselschadeclaim bestaat uit:

• €.467.059,– aan schade in de inkomenssfeer (schade ten gevolge van een verlies aan verdienvermogen)
• €.45.399,80 aan materiële schade
• €.30.000,– aan smartengeld en
• €.50.000,– voor economische kwetsbaarheid.

In totaal een letselschadebedrag van €.592.458,80, terwijl er door London Verzekeringen een bedrag van €.97.500,– aan voorschotten op de letselschade is betaald. Op die manier resteert dus een bedrag van €.494.958,80.

London Verzekeringen: geen causaal verband whiplash

London Verzekeringen stelt zich op het standpunt dat de langdurige whiplashklachten en beperkingen van de man niet door het verkeersongeval veroorzaakt zijn.

De man is het daarmee niet eens, vandaar dat er wordt besloten om in gezamenlijk overleg onafhankelijke medische onderzoeken te laten plaatsvinden.

Omdat er bij de man na verloop van tijd ook herniaklachten waren ontstaan, werd er zowel een onafhankelijk medisch onderzoek door een neuroloog als een orthopedisch chirurg verricht.

Deskundigen: langdurige whiplashklachten gevolg verkeersongeval

Beide specialisten komen tot de conclusie dat er bij de man als gevolg van het verkeersongeval sprake is van een whiplash associated disorder graad II. De langdurige whiplashklachten die na het verkeersongeval zijn ontstaan, worden als ongevalsgevolg erkend.

Vervolgens stellen beide specialisten dat er weliswaar whiplashklachten zijn ten gevolge van het ongeval, maar dat die whiplashklachten niet tot beperkingen leiden. Het percentage invaliditeit van de man wordt conform de heersende richtlijnen voor whiplashletsel op 0% gesteld.

Tot zover is alles juridisch gezien nog niet echt ongebruikelijk. Ook is het niet vreemd dat de orthopedisch chirurg tot de conclusie komt dat de herniaklachten niet door het ongeval kunnen zijn veroorzaakt, althans dat is niet vast komen te staan.

Wel whiplashklachten maar geen beperkingen …

Vreemd is daarna wel de verdere beoordeling door de rechter. De specialisten hebben geen beperkingen vastgesteld. Volgens de rechter zijn die beperkingen er dan ook niet.

Terwijl het juridisch gezien zeer goed verdedigbaar – zo niet gebruikelijk – is om ondanks het ontbreken van objectiveerbare afwijkingen, toch aan te nemen dat het whiplashletsel beperkingen heeft veroorzaakt. Want als er klachten zijn, dan moeten er ook beperkingen zijn.

Oordeel rechter

Letterlijk zegt de rechter: “zoals overwogen bieden de rapporten voldoende onderbouwing voor de stelling dat sprake is van objectiveerbare reële, niet ingebeelde, niet voorgewende en niet overdreven klachten die te duiden zijn als ongevalsgevolg. Dit laat naar het oordeel van de rechtbank echter onverlet dat het ook aan eiser is om het benodigde bewijs voor de door hem gestelde beperkingen, die hij aan deze klachten toegekend wenst te zien, bijeen te brengen.”

De toekenning van een percentage arbeidsongeschiktheid door het UWV en de nodige medische informatie van de man zijn fysiotherapeut, worden door de rechter niet als bewijs gezien.

Letselschadevergoeding niet hoger dan € 97.500,–

De rechtbank eindigt de uitspraak met de vaststelling dat de tot nog toe door Londen Verzekeringen betaalde bedragen van in totaal € 97.500,– voldoende zijn om zijn totale letselschade als vergoed te beschouwen. De vordering van de man van €.494.958,80 wordt dan ook afgewezen.

(Rechtbank Rotterdam, 24 juni 2015)